Holter EKG i RR. Co powinieneś wiedzieć jako rodzic?
Badania kardiologiczne u najmłodszych pacjentów wymagają szczególnej dokładności, ponieważ objawy chorób serca u dzieci nie zawsze są oczywiste. Wczesna i prawidłowa diagnostyka wady serca u dzieci odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu powikłaniom i wdrożeniu odpowiedniego leczenia. Jednym z narzędzi, które pozwalają lekarzom ocenić pracę serca w naturalnych warunkach, jest całodobowe monitorowanie za pomocą Holtera EKG oraz Holtera RR.
Na czym polega badanie Holterem EKG i RR u dzieci?
Holter EKG to metoda rejestracji pracy serca przez 24 godziny lub dłużej, podczas codziennej aktywności dziecka. Dzięki niewielkiemu rejestratorowi podłączonemu do elektrod na klatce piersiowej możliwe jest uchwycenie nieprawidłowych rytmów serca, które mogą nie być widoczne w standardowym, krótkotrwałym zapisie EKG. Z kolei Holter RR, czyli monitorowanie ciśnienia tętniczego, pozwala ocenić wahania ciśnienia w ciągu dnia i nocy. Oba badania dają lekarzowi cenne informacje, które w połączeniu z wywiadem i innymi testami diagnostycznymi pozwalają precyzyjnie ocenić stan układu sercowo-naczyniowego dziecka.
Kiedy stosuje się tego typu diagnostykę u najmłodszych?
Holter EKG i RR znajdują zastosowanie przede wszystkim wtedy, gdy u dziecka występują objawy takie jak kołatanie serca, omdlenia, bóle w klatce piersiowej czy nagłe osłabienia. Są to badania szczególnie przydatne w przypadku podejrzenia arytmii, nadciśnienia tętniczego lub innych zaburzeń pracy układu krążenia. W procesie diagnostyki wady serca u dzieci monitorowanie całodobowe odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia rejestrację zjawisk pojawiających się sporadycznie i w warunkach naturalnej aktywności, a nie tylko w czasie krótkiej wizyty w gabinecie. Dzięki temu lekarz może lepiej dobrać terapię i zalecić dalsze postępowanie.
Jak przygotować dziecko do badania Holterem?
Badanie Holterem jest całkowicie bezpieczne i bezbolesne. Urządzenie jest lekkie i zazwyczaj noszone w specjalnej saszetce, co pozwala dziecku swobodnie wykonywać codzienne czynności. Warto jednak przygotować małego pacjenta, tłumacząc mu, że elektrody muszą pozostać przyklejone przez całą dobę, a sprzęt nie może mieć kontaktu z wodą. Ważne jest również prowadzenie dzienniczka aktywności, w którym rodzice zapisują objawy, godziny snu i posiłków. Informacje te pozwalają lekarzowi lepiej zinterpretować wyniki.